11 / 06 / 07

WIECZÓR W BIBLIOTECE

Wieczór w Bibliotece organizowany przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczna i Centrum Animacji Kultury rozpoczął się konferencją prasową. Po niej Zespół Folklorystyczny „Wielkopolanie” rozpoczął swój koncert. Tancerze ubrani w stroje wsi miasta Poznania swym śpiewem zapraszali przechodniów na wieczorne spotkania w Bibliotece. W tym dniu zespół po raz pierwszy zaprezentował zgromadzonej publiczności nowe stroje – byłych mieszkańców naszego miasta, które mają jako jedyni w Polsce.
W Poznaniu – największym mieście Wielkopolski, obok strojów miejskich i bamberskich, występował jeszcze jeden odrębny, charakterystyczny ubiór, zwany strojem poznańskim. Jego powstanie i rozwój wiąże się ze zjawiskiem migracji ludności w wielkopolskich wsi i jej masowym napływem do Poznania po 1918 roku. Napływająca w okresie międzywojennym ludność zachowywała swój strój ludowy. Dotyczy to głównie kobiet, mężczyźni bowiem chcąc szybko wtopić się w miejskie tło, najczęściej porzucali wyróżniający ich ubiór regionalny. Kobiety natomiast, przebywając w obcym, wielkomiejskim świecie, silnie trwały przy dawnych formach znanego im dotąd życia. W ten sposób stały się one użytkowniczkami – ujednoliconego z czasem – wiejskiego stroju poznańskiego. Nosiły go zarówno kobiety starsze, jak i młodsze mężatki, ale przede wszystkim dziewczęta, pracujące jako pomoce domowe i służące. Wykształcenie się i utrzymanie wiejskiego stroju wynikało także z prozaicznych, ale istotnych powodów. Kobiety przybywające ze wsi, ze względu na swoje nie najlepsze warunki materialne, nie mogły sobie po prostu pozwolić na ubiór miejski. Niemałą rolę w wykształceniu się i funkcjonowaniu stroju poznańskiego odegrał Kościół katolicki, jego obrzędowość oraz organizacje o charakterze religijnym. Dzięki powiązaniom stroju z obrzędowością Kościoła katolickiego, od czasu zakładania go „do sztandaru” i „do obrazu” w latach 20. XX wieku, ubiory wiejskie noszone w Poznaniu zostały ujednolicone. Poznański strój charakteryzował się przede wszystkim prostą linią i stonowanymi, spokojnymi barwami. Podkreślało to z kolei piękno haftów, zdobiących czepki, kryzy i fartuszki, które były typową częścią składową wielkopolskich strojów ludowych. Stroje zostały odtworzone na podstawie literatury przez Pana Piotra Kulkę przy ścisłej współpracy z Panią dr Zofią Grodecką – autorką książki „Stroje ludowe w dawnym i współczesnym Poznaniu” i Panią Mirosławą Bobrowską – wybitnym etnochoreografem i ekspertem Polskiej Sekcji CIOFF. Wykonawcą kostiumów była Pani Monika Polak-Luścińska, a czepce i kryzy odtwarzała i wykonywała Pani Zofia Kabała.

Po koncercie „Wielkopolan” wszystkich zgromadzonych zaproszono na  spotkanie pt „Wielkopolskie wędrowanie” z Panem Włodzimierzem Łęckim, a następnie na pieszy spacer „Szlakiem poznańskich książnic” – od ulicy Kramarskiej 32 przez Stary Rynek, ulicę Mielżyńskiego, plac Wolności do ulicy Ratajczaka. PO spacerze na spotkanie „Wielkopolska Biblioteka Poezji” z udziałem Edwarda Pasewicza  i Szczepana Kopyt zaprosił Mariusz Grzebalski. Przez cały wieczór wszyscy mogli obejrzeć wystawę i kiermasz publikacji Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu.
 

PK

Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się ze znajomymi: